Rząd pracuje nad zmianami w ustawach dotyczących polskiej branży filmowej

0

7 lipca do wykazu prac legislacyjnych rządu został wpisany projekt ustawy o zmianie ustawy o finansowym wspieraniu produkcji audiowizualnej oraz niektórych innych ustaw, które mają usprawnić i zwiększyć dostępność środków, ograniczyć biurokrację, poprawić warunki współpracy z bankami i racjonalizację obowiązków informacyjnych kin. Projekt ustawy odpowiada na realne problemy branży i jest zgodny z rozwiązaniami stosowanymi w innych krajach UE.

Propozycja rozwiązania problemu wyczerpywania się środków w programie „zachęt”

Zmiany ustawowe mają umożliwić szybszy i bardziej racjonalny dostęp do środków finansowych określanych jako „zachęty” dla projektów realnie gotowych do realizacji. Projektowana zmiana przepisów dotyczących terminów składania wniosków o wsparcie finansowe odpowiada na problem „blokowania” środków pochodzących z zachęt przez projekty, które nie są faktycznie realizowane. Nowe terminy mają zagwarantować wykorzystanie budżetu w danym roku przez przedsięwzięcia rzeczywiście rozpoczęte. Proponowane przepisy skracają okres dopuszczalnego składania wniosków do 3 miesięcy przed rozpoczęciem prac nad produkcją, co ma zapewnić, że wsparcie będzie udzielane projektom realnie gotowym do realizacji w danym roku budżetowym. Przepisy wprowadzą również obowiązek przeprowadzenia intensywnych prac (np. 5 dni zdjęciowych) w ciągu 3 miesięcy od złożenia wniosku – w przeciwnym razie możliwe będzie odstąpienie od umowy.

Polecamy temat: Jest porozumienie w sprawie minimalnych honorariów dla artystów >>

Przedłużenie programu zachęt do 2037 roku – bezpieczeństwo negocjacji nowych projektów
Nowelizacja art. 33 ustawy z dnia 9 listopada 2018 r. o finansowym wspieraniu produkcji audiowizualnej (Dz. U. z 2021 r. poz. 198) zapewni dalsze finansowanie programu po 2027 r., ustanawiając limity budżetowe do 2037 r. Ma to kluczowe znaczenie dla stabilności i planowania długofalowych inwestycji w polskim sektorze audiowizualnym.

Zwiększenie dostępności kredytów finansujących produkcję finansowaną zachętami

Wprowadzenie możliwości wykorzystania przyznanego wsparcia finansowego jako zabezpieczenia kredytowego ma na celu zwiększenie dostępności finansowania pomostowego i bankowego dla producentów filmowych. Brak takich rozwiązań był dotąd jedną z głównych barier w uruchamianiu produktów bankowych przeznaczonych dla branży. Dzisiaj powoduje to również obniżenie konkurencyjności polskich producentów audiowizualnych. Problemy z płynnością mogą skutkować przestojami w płatnościach bieżących faktur czy cięciami kosztów z powodu braku możliwości inwestycyjnych. Ustawa wprowadzi możliwość dokonania przelewu wierzytelności środków na rzecz banku w celu zabezpieczenia kredytu, pożyczki lub emisji papierów wartościowych, co ma ułatwić dostęp producentów do finansowania pomostowego i zwiększyć ich płynność finansową.

Ograniczenie obowiązków informacyjnych kin

Ograniczenie częstotliwości raportowania danych przez kina pozwoli na zmniejszenie obciążeń administracyjnych przedsiębiorców. Dotychczasowe obowiązki były zbyt uciążliwe i nieproporcjonalne do faktycznego wykorzystania tych danych przez Polski Instytut Sztuki Filmowej. Dlatego obowiązek przekazywania danych dziennych zostanie ograniczony do jednego dnia w tygodniu, a miesięczne dane o przychodach mają być przekazywane do 25 dnia miesiąca następującego po miesiącu, którego dotyczą.

Możliwość zwolnienia z obowiązku przygotowania kopii światłoczułej filmu

Uelastycznienie przepisów dotyczących obowiązku przekazywania kopii filmów ma na celu zmniejszenie kosztów ponoszonych przez producentów oraz ich wysiłku organizacyjnego związanego z przygotowaniem kopii światłoczułych. Pozwoli to uniknąć przypadków uchylania się od obowiązku oraz dostosować standardy i terminy do wartości kulturowej danego dzieła. Dyrektor Filmoteki Narodowej Instytutu Audiowizualnego będzie mógł zaakceptować niższy niż kopia światłoczuła standard kopii archiwizacyjnej filmu, wydłużyć termin jej przekazania lub zwolnić producenta z obowiązku, jeżeli film nie ma istotnego znaczenia kulturowego i nie był szeroko dystrybuowany. W dalszym ciągu PISF będzie pokrywać koszty przygotowania kopii filmów o szczególnym znaczeniu kulturowym.

Źródło informacji: MKiDN